Neoehrlichioza to nowa choroba odkleszczowa. Pierwszy jej przypadek odnotowano w 2010 roku. Do tej pory na świecie opisano 23 przypadki, z czego 16 w Europie, w tym w Szwecji, Szwajcarii, Niemczech i Czechach. Wiedza o tej przenoszonej przez kleszcze chorobie wciąż jest bardzo niewielka, jednak ze wstępnych badań wynika, że ryzyko zachorowania wzrasta u osób z osłabioną odpornością.
Neoehrlichioza – przyczyny
Przyczyną choroby jest nowa bakteria o nazwie Candidatus Neoehrlichia mikurensis, która jest przenoszona przez kleszcze Ixodes ricinus (kleszcz pospolity - ten sam, który przenosi m.in. bakterię odpowiedzialną za boreliozę).
Neoehrlichioza – czynniki ryzyka
Większość pacjentów, u których zdiagnozowano neoehrlichiozę, miała obciążony układ odpornościowy, w związku z tym uważa się, że stan ten jest ważnym czynnikiem ryzyka rozwoju tego schorzenia.
Choroba atakuje najczęściej osoby po 50. roku życia, cierpiące na chorobę hematologiczną lub reumatyczną, przechodzące aktualnie terapię immunosupresyjną
Większość chorych z Europy zmagała się z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak SLE, łuszczyca, pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych, RZS czy przewlekła polineuropatia demielinizacyjna. Wymagają one leczenia immunosupresyjnemego, które osłabia organizm.
Natomiast pierwszy przypadek choroby odnotowano u 77-letniego pacjenta chorującego na przewlekłą białaczkę B-komórkową. Inne choroby hematologiczne, zwiększające ryzyko rozwoju neoehrlichiozy, to chłoniak z dużych komórek B, zaburzenia limfoproliferacyjne po przeszczepie i proliferacja z dużych ziarnistych limfocytów T.
Wiadomo także, że największe ryzyko zakażenia występuje u osób powyżej 50. roku życia.
Neoehrlichioza – przyczyny
Przyczyną choroby jest nowa bakteria o nazwie Candidatus Neoehrlichia mikurensis, która jest przenoszona przez kleszcze Ixodes ricinus (kleszcz pospolity - ten sam, który przenosi m.in. bakterię odpowiedzialną za boreliozę).
Neoehrlichioza – czynniki ryzyka
Większość pacjentów, u których zdiagnozowano neoehrlichiozę, miała obciążony układ odpornościowy, w związku z tym uważa się, że stan ten jest ważnym czynnikiem ryzyka rozwoju tego schorzenia.
Choroba atakuje najczęściej osoby po 50. roku życia, cierpiące na chorobę hematologiczną lub reumatyczną, przechodzące aktualnie terapię immunosupresyjną
Większość chorych z Europy zmagała się z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak SLE, łuszczyca, pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych, RZS czy przewlekła polineuropatia demielinizacyjna. Wymagają one leczenia immunosupresyjnemego, które osłabia organizm.
Natomiast pierwszy przypadek choroby odnotowano u 77-letniego pacjenta chorującego na przewlekłą białaczkę B-komórkową. Inne choroby hematologiczne, zwiększające ryzyko rozwoju neoehrlichiozy, to chłoniak z dużych komórek B, zaburzenia limfoproliferacyjne po przeszczepie i proliferacja z dużych ziarnistych limfocytów T.
Wiadomo także, że największe ryzyko zakażenia występuje u osób powyżej 50. roku życia.
Objawy:
Objawy neoehrlichiozy nie są specyficzne, gdyż w jej przebiegu pojawiają się:
gorączka
Jak wynika z badań, średni czas od ukąszenia przez kleszcza do wystąpienia objawów choroby wynosił 8 dni
nudności i wymioty
bóle głowy, mięśni i stawów
sztywność karku
wylewy podskórne
wysypka krwotoczna
ogólne złe samopoczucie
utrata masy ciała
Neoehrlichioza może przebiegać z powikłaniami zakrzepowymi lub krwotocznymi, tętniakami, i utratą masy ciała. Przebieg zakażenia może być ostry lub przewlekły (najdłuższy opisany przebieg przewlekły objawiał się nawracającą gorączką przez 8 miesięcy).
Objawy te zaobserwowano u osób z grupy ryzyka. Prawie nic nie wiadomo o tym, jak zakażenie bakterią Candidatus Neoehrlichia mikurensis wpływa na osoby zupełnie zdrowe.
Objawy neoehrlichiozy nie są specyficzne, gdyż w jej przebiegu pojawiają się:
gorączka
Jak wynika z badań, średni czas od ukąszenia przez kleszcza do wystąpienia objawów choroby wynosił 8 dni
nudności i wymioty
bóle głowy, mięśni i stawów
sztywność karku
wylewy podskórne
wysypka krwotoczna
ogólne złe samopoczucie
utrata masy ciała
Neoehrlichioza może przebiegać z powikłaniami zakrzepowymi lub krwotocznymi, tętniakami, i utratą masy ciała. Przebieg zakażenia może być ostry lub przewlekły (najdłuższy opisany przebieg przewlekły objawiał się nawracającą gorączką przez 8 miesięcy).
Objawy te zaobserwowano u osób z grupy ryzyka. Prawie nic nie wiadomo o tym, jak zakażenie bakterią Candidatus Neoehrlichia mikurensis wpływa na osoby zupełnie zdrowe.
Neoehrlichioza - diagnoza
W przypadku podejrzenia neoehrlichiozy przeprowadza się badania metodą PCR, multiplex TaqMan real-time PCR, które wykazują DNA bakterii we krwi pacjenta, oraz badanie rozmazu krwi.
Neoehrlichioza – leczenie
Podobnie jak w przypadku innych chorób odkleszczowych, stosuje się antybiotykoterapię. Lekiem z wyboru jest doksycyklina, którą podaje się również w przebiegu boreliozy czy anaplazmozy. Pacjent zdrowieje po zastosowaniu antybiotyków.
Źródło:
Moniuszko A., Dunaj J., Czupryna P., Zajkowska J., Pancewicz S., Neoerlichioza – nowa choroba odkleszczowa – czy stwarza zagrożenie w Polsce?, "Przegląd Epidemiologiczny" 2015, tom 69
W przypadku podejrzenia neoehrlichiozy przeprowadza się badania metodą PCR, multiplex TaqMan real-time PCR, które wykazują DNA bakterii we krwi pacjenta, oraz badanie rozmazu krwi.
Neoehrlichioza – leczenie
Podobnie jak w przypadku innych chorób odkleszczowych, stosuje się antybiotykoterapię. Lekiem z wyboru jest doksycyklina, którą podaje się również w przebiegu boreliozy czy anaplazmozy. Pacjent zdrowieje po zastosowaniu antybiotyków.
Źródło:
Moniuszko A., Dunaj J., Czupryna P., Zajkowska J., Pancewicz S., Neoerlichioza – nowa choroba odkleszczowa – czy stwarza zagrożenie w Polsce?, "Przegląd Epidemiologiczny" 2015, tom 69
http://www.poradnikzdrowie.pl/